Hallo atter igjen!
No er vi komt langt ut i Barentshavet, med nokså stø kurs østover mot smotthavet, den internasjonale fiskerisona vi delar med Russland. Vi har tråla midt ute på havet i fleire dagar no, langt unna nærmaste fastland, og vi har hatt nokre dagar med skuring gjennom den metertjukke havisen som ligg i meir eller mindre gigantiske flak. Grunna denne tjukke isen har det vore nokså rolige dagar med forholdsvis få trålte stasjonar per vakt. Stasjonane har også inneholdt nokså små fangstar, sjølv om dette har begynt i endre seg (Meir snøkrabbe, wohoo!) . Denne «fritida» har gitt oss studentane tid til å utforske båten og snakke meir med mannskapet og teknikarane om bord, men også tid til å reflekter over jobben vi gjer og har gjort om bord.
Ventetid. Mellom stasjonane er det ofte lite å gjere når fangsten er sortert. Nokre kvilar, andre strikkar og dei fleste kokar kaffi! Soklart! (Privat foto).
I løpet av dei siste dagane har eg komt inn i ei god arbeidsrutine, og målearbeidet på våtlabben går nokså uavhengig av dei andre teknikarane. Eg spør spørsmål viss eg er usikker på blant anna modningstadia på fisk eller om eg har tekniske vanskar med målebrettet, men eller går det fint! Vi får også meir øving med skriving og logging stasjonsdata, og vi har nettopp fått litt innføring i otolitt-lesing. Vidare, jo meir eg har blitt vandt med arbeidsrutina om bord har eg også tenkt meir på kva anvendte biologikunnskapar eg har frå før som eg har brukt til no. Eg føler prøvetakinga og dissekering av fisken har komt ganske naturleg, mest sannsynleg pga. god øving spesielt frå BIO299 og BIO280, då utsyret vi brukar og målemetodane er ganske like. BIO280 (Fiskebiologi 1) spesielt har vore svært nyttig, då store delar av arbeidet ombord dreiar seg om å identifisere dei ulike fiskeartane og organa deira. Det å i praksis sjå desse ulike fiskane i feltet og kunne kjenne igjen dei ulike trekka på artar eg aldri har sett før er ganske givande. Ellers har tidlegare labarbeid frå f.eks BIO101 og BIO103 og BIO299 og jobberfaring med fiskestell gitt meg stor komfort med å jobbe med fangsten, og prøvetaking. Det har også vore spennande å finne dyr som eg tidlegare berre har sett i lærebøkene, slik som store svampar, havedderkoppar, og nordlige fiskeartar som ålebrosmar og dei rare ringbukane!
Liten fangst. Berre 200 g(!) av denne stasjonen inneheldt målbar fangst. Til samanlikning var den største torsken vi har fanga heile 27 kg! (Privat foto)
Snøkrabbe! Denne fann vi ikkje før vi var komt ganske langt aust, og er dyret vi tek flest storleik- og modningsmålinger av. Denne blir det drive ein del fiske på, og er ein viktig målart på toktet! (Privat foto)
Utenom arbeid sit vi ofte og pratar med teknikarane vi jobbar med. Dei kjem ofte frå forskjellige bakgrunnar; nokre jobbar med tekniske løsningar rundt fiskehold på Universitetet, andre er først og framst marinbiologar, imens ein har tidlegare vore skipsmaskinist! Men, ein likheit er att alle er glade i fortelle om og dele sine erfaringar frå yrket sitt! Det er historiar om tokt ved Norskekysten og Antarktis, årevis med lære i otolittlesing, erfaringer med andre kollegaer og ellers! Vi kunne dele erfaringar og snikksnakk i timesvis, og frå starten av føltes det alltid som om vi var en naturleg del av mannskapet. Vi blir støtt møtt med helsinger av crewet, og har blitt invitert på tekniske styrområdet, maskinrommet og helikopterdekk! Det er særs interessant å sjå kva resten av mannskapet gjer, og kor mykje infrastruktur som må til rundt ett tokt som dette!
Frå maskinrommet ombord. Det må store krefter til for å dytte 100 meter og 9000 tonn gjennom isen! (Privat foto).
Å jobbe med og rundt alle toktdeltakarane har vore særs inspirerande, lærerikt og kjekt, og har bekrefta for meg att marinbiologi er utdanninga og jobben for meg! Arbeidet har vore så interressant att det knapt har føltes arbeidsøkter, og den varierte mengdetreninga eg har fått ombord og tidligare gjer att eg følar meg godt rusta til framtidig arbeid på lab, kanskje spesielt med tanke på framtidig mastergrad. Sjølve fangsten har også vore ein høydare, då vi også fekk sjå store mengdar forskjellige bunndyr saman med fisken! Nokre dagar får vi sjøstjerner, kråkebollar og tang, andre dagar vanvittige mengder sjøpølser, svamp og mudder, og endå fleire dagar får trålen full av forskjellige fisk! Eg har draumar om å jobbe hovudsakleg med marin økologi og forvaltning, men det å jobbe hovudsakleg med prøvetaking har fisk har også gitt meg meir interresse og respekt for alle som jobbar med forvaltning og fiske av desse, i ofte verre forhold enn dette! Dette har solangt vore ein fantastisk tur, og for min del kunne turen vart i to veker til!
Ville Arktis. Utsikten frå båten er spektakulær, og vi i KPH2 får til og med nokre timar dagslys. Eg kan personleg bruke fleire timar på å følge med på havisen, imens andre ser spesifikt etter sjøfugl og havpattedyr! (Privat foto).
Vi sjåast på land!